GALOS EXTRESADOS
Días Atrás, lin por algún lugar que, unha cousa pra min descoñecida, unha asociación ou partido politico, non o teño nada claro, chamada ou chamado Veganos , dicen que os galos violan as pitas.
Vala nos Deus, dixenme eu, teremos que intentar, amañar esto pous as violacions non estan ben, e unha cousa que merece a reprobacion de todos-
Cheu de ánimo cervantino, non en vano somos paisanos,estiven on bo tempo rebuscando na parte de atrás do caletre, algunha piaxe que me alumeara a donde deberia dirixirme, se queria desfacer o entuerto do asunto das violacions-
Como sempre, esa dupla de ser que temos, e que vaga por todo o infinito, seguindo a ser nos mesmos, púxose en contacto conmigo unha noite, a unha hora verdadeiramente intempestiva, as tres da madrugada, cando o sol inda no se sequera de todo, despous de aboyar do Tenebrosum, Francamente esas non son horas de leriar con un, mais, o asunto era; ou agora ou nunca, polo tando fixenme caso a min mesmo, inda que fora a miña dupla. (Os fisicos as veces, levannos a eidos extraños).
Ese punto de enerxia, que di que son eu mesmo, pero fora, no universo infinito dando voltas, e o parecer aprendendo, mandoume dormir dicindo que cando dormido ia a explicarmo, pondome en contacto cun galiñeiro primixenio. Alá fun, durminme axiña, e a esperar-
Entrei en contacto coas galiñas que estaban no galiñeiro-
Deime conta que que, ou ben podian falar, ou ben eu as entendia, pois iniciemos unha conversa, Contaronme que eran as preimeiras galiñas existentes. Exactamenete eran doce, e xa levaban un eon de tempo naquel galiñeiro. Na realidade non era un galiñeiro, senon un lugar donde foran postas pra poderen vivir e reproducirse. Pero as pitas tiñan un problema, por moito que choqueran os ovos, estes non servian pra poder reproducirse, cousa que as tiña demasiado tristes, pous, dabanse conta que a sua especie acabaria extinguindose, xa morreran algunhas.
Eu, recordei que na miña terra, a xente tiña galos, que servian pra duas cousas, fertilizar as pitas, e alimentar os mestres no dia das comadres.
As galiñas fixeron unha solicitude os organos de arriba, para que les arranxeran o problema, cousa que foi arranxada no mesmo intre.
Entrou na familia un fermoso galo, que automaticamente foi rodeado por todas as pitas solicitando e esixindo o ser fertilizadas xa.
O dia seguinte o galo morrera, diagnostico: estres.
O reclamar outro galo, apareceu con él un dos encargados do asunto da reproducion, decindole as pitas que deberian moderarse, pois poderia suceder o mesmo se o atosigaban de masiado.
Elas deberia ter en conta que todos os dias puñan um ovo, e pra fertilizalos todos os de todas un galo solo era pouco, por eso traia dous, e despous cando sairan as seguintes niadas xa seria outra cousa, pous haberia galos de abondo, se non eran comidos cando pitos.
Elas deberian facer a insinuacion, apachacandose diante do galo e este xa entenderia.
Desde aquela, cando unha pita se apachaca diante de un galo este sintese obligado a cumplir coa sua razon de ser, xusto hasta que non pode mais, e, ou ben morre estresado, ou chega ó dia das comadres.
as
