Carear as cigotas entruñindo pra atiscar a bicaria e a allaban dunha arova cantarillega.
A cibornia era famosa en toda a bisbarra. As cigotas moito mais, sobre todo para os rapaces que querian baltrir por primeira vegada.
A cibornia estaba no mesmo medio do medio do cuevo.
O delello arxina tiña gaira.
Estaba contento, co argallado. Dificil era desargallalo.
Naquel dia a fustancia fora liquidada.
O arxina, argallante, argallou delentió.
Tal cual mo dixo, eu transcribo-o.
Creer nelo ou non creer, é algo que cadaquén debe decidilo. Eu xa o fixen.
Esta e parte da “lingua” dos arxinas. O que teña chumo, saberao.
Zacaneade no Sancibrao.
No dezaseis do mes das mazás, zacanearei eu.
No dezaseis do mes das mazás, zacanearei eu.
Xa me parecía Xabrego de máis.
ResponderEliminarCoñeces a pedra escrita en verbo dos arxinas no monte Castro de Vigo ?.
Un saúdo.