.
Hoxe visitou este país da Peninsula Ibérica que está pegado a Portugal, o herdeiro dunha coroa que algúns mal pensados chaman Britámica.
Por eso precisamente, unha das miñas neuronas, removeuse no seu recuncho, despous de estar moito tempo durmindo, e fÍxome vir a memoria, un conto da época na que habÍa inda colonialismo.¿Xa non o hai, non sí?.
Nalgún país africano, nalgún país pertencente a Comonwealt, eufemismo que queria decir: colonia pertencente o império da súa graciosa maxestade, raiña das Illas Británicas e aledaños varios.
Naquel paÍs africano un hospitalario colono, que era dono case da metade do mesmo, que administraba e rexia aquelo de maneira bondadosa e paternalista, gabábase de que todos os traballadores que tiña eran nativos, polo tanto todos negros.
Nunha ocasión, chegou as posesións do noso motivo de conto un amigo seu, e durante uns días percorreron as extensións de terreo, e os campos nos que aqueles negros traballaban a reo, a cambio da comida, eso sí, sempre escasa.
Como a zona era bastante quente, non necesitaban casi roupa, e como tamén tiñan os pés duros, pous habiatuaban-os a camiñar descalzos desde que nacian, o terrateniente tamén se gababa do baixo coste da man de obra, dos bós precios que le podia por os seus produtos e da rapidez coa que se vendian, sen falar dos grandes beneficios que obtiña.
Explicábale todas estas cousas o seu invitado o que ó ver que tanto os homes negros e as mulleres, ian desnudos ou casí, e que durmian xuntos en pallabarros. Díxole que seguramente a man de obra sobrariale, pois con aquel sistema de que durmiran xuntos, desnudos, e co calor que facia, seguramente as mulleres parirían frecuentemente, e a poboación creceria, e aumentaría a forza de traballo. Mais víale un problema, chegarian a ser tantos os nativos que o mellor, algún día, podíanse revelar e quedarse eles con todo.
A esto o anfitrión respondeule que eso estaba previsto. Solo deixaba procrear a algúns negros escollidos, e cando él consideraba. Para que non oubera desmadres os procreadores tíñaos encerrados co único traballo de facerle fillos as mulleres, cando él o decidira.
Pero, eu ví moitos homes traballabdo coas mulleres e durmindo no pallabarro, e polo tanto tiñan oportunidades dabondo para deitarse coas mulleres e facerle fillos éles.-Díxole o invitado.
¡Que va ¡ dixo o negreiro, todos eses están capados.
¡Carajo! Eso debe costar moito diñeiro, pois traer médicos desde a cidade aqoí debete costar un bon feixe de billetes.- Dixo o invitado.
¡Que va!, volveo decir o negreiro- Capoos eu mesmo.
¿Cómo? Asombrouse o invitádo que non daba creto o que oia.
Pois capoos con dous gogos,- dixo o negreiro, que entendera que le preguntaba a maneira en como o facia.
¿Con dous gogos?, ¡ Eso é incrible, nunca oira desa maneira de castración!
Pois é moi sinxelo- voltou o negreiro- collo un gogo con cada man e aplástole o testículos.
¡Carallooo!-dixo o invitado- eso ten que doer muto!
¡Que vá, solo hai que ter coidado de non collerse os dedos!