NOSTÁLXIAS

Sentémonos nuns taburetes altos arredor de unha minimesa, tamén alta.
Mentras gorentábamos un viño de Amandi, falábamos de economia (¿Cómo non), de cómo andaba a banca española (o meu interlocuor traballa nela), se debía o que se di ou non, e de súpeto o meu amigo, con cara triste, díxome:
- O can aluaba. Durante a semana seguinte, pasouna toda laiandose. Hoxe fan cinco anos que o meu fillo morreu naquel acidente.
Eu sabía de qué falaba, fora un duro golpe para todos, para él e a súa dona moito mais. Cando morre un parente e moi fodido para os que quedan, e se aquel inda é novo, moito mais.A morte de un fillo debe ser algo para volverse tolo.
Decíame él que os cans teñen un sentido extraordinario, pois a pesar de que non vira o seu dono morto, sentírao como se estivese enterado de todo.
Eu tamén tiven unha experiencia similar cando morreu meu irmán, despois de un tempo, levei a cadela dél de caza. Tivemos que voltar á casa pois non paraba de buscar o dono, e deixarme cada vez mais alicorto a min.
Acabou contádome algo moi íntimo :
- Yo creo en que hay algo más que esto, auque no me convenzan los curas. Desde que murió mi hijo, voy todos los domingos a misa, por una promesa, y mi mayor anhelo es, que, cuando me muera esté él alli esperándome.
Non souben que decirle, pois aquelo deixoume algo lélo. Coido que no é solo a él a quen le pasa, todos temos as nosas dúbidas o respecto.
Un home con dúbidas non debe aconsellar a ninguén, mais inda así dixenle que eu tamén esperaba que toda esta parafernália ,vida, mundos, etc. etc.tivera algún senso, e que mais ou menos eu tiña as mesmas esperanzas.
Tamén le contei unha resposta que un estudiante de bacharelato deu a pregunta da clase de relixión, tempo atrás.
Pregunta:¿Que es fé?
Respòsta: Fé es algo que nos ha dado Dios para poder comprender a los curas.
Digo eu: Que Deus nos de ese algo para o mesmo, e para poder soportar a vida nos peores momentos.