¡COMO INVENTAN, PARA CHUCHARNOS O SANGUE!

Tentaba eu, esplicarle a Cormanlareiro o de por qué agora tíñamos que apertarnos a cincha.
A miña explicación iba deste xeito:

Habia un tempo, en ilo tempore, en que a riqueza, tanto dos estados como dos seus cidadans ou vasalos, depedendo, a riqueza era, digo, ter algo productivo. Terras nas que algo se producira, gando co mesmo fin, ou oficios que fixeran algo útil para a sociedade.

As sociedades demandaban aquelo que necesitaban e non tiñan, a cambio dó que eles producian e si tiñan.

O diñeiro inventeron-no para que o troque non fose tan dificil de conseguir; era polo tanto unha ferramenta.

O diñeiro evolucionou. Desde os cachos de metal inicial hasta as acuñacións.

O diñeiro foise convertindo en papel. Xa non facia falta levar os petos cargados de ferragachos. Aguén inventara un papel que decia: O banco tal ou cual, pagará ó pòrtador X moedas corrientes. Era o diñeiro de curso legal.

Despois apareceron os pagarés. Nestes xa solo habia unha promesa de pago. Supuñase que o emisor podía facer frente o importe. Eso sí, avalado polas leis de cada pais, e internacionais. Destas últimas xa falaremos algún día, sobre quen as promulga.

Despous tamén tiveron o seu momento aqueles que se dedicaban a prestar papel-moeda a cambio da garantia en bens, os do principio, do que pedia prestado.

Xa naceran as hipotecas. Esto xa nos soa a pan noso de cada dia.

Ofreceronle diñeiro a todo quisque, a cambio de unha hipoteca de bens pasados ou futuros. Colleron-nos polos eggs. (en galego collons)

Os que prestaban non querian recuperar o diñeiro que presteran. Era moito mais rendible seguir cobrando xuros, cada vez mais altos, ainda que tiveran que dar novos créditos para renovar os vellos. Xa estabamos na bola de neve costa abaixo.

Apareceron uns tipos que apostaban, e pagabana ben porque as cousas foran mal. Chamanle algo así como seguro contra, ou a favor de que ti te arruines. Vaya como vaya a cousa eles sempre ganan. Eso si, amparados por leis que le dan a razón. Feitas por amigos.

Como todos estamos empeñados, todos debemos a todos, cada vez nos foden mais(eso si sin besarnos na boca) e cada vez teremos que soltar mais pasta a eses espabilados que nos atraperon polos eggs.

Coido que o mellor é que naide pague a naide, sobre todo a eses que se chaman entes financieiros. Xa se sabe que os entes poden non ser reais.

O mellor seria que eses entes traballen, e produzcan bens como os de antes, e que tenten vendelos. En definitiva que vivan do que produzcan pero tanxible.
Se estes personaxes se funden o mellor o resto flotamos.

Asco de sistema, xa finiquitado, gracias a Zeus.