ESTREANDO NOVOS CAMIÑOS

 Xa cheguera o progreso a Val dos Marcos. Ian facer unha atovia pola estrada nova, ou así.

 A estrada vella pasaba, no tramo das Portelas, pola soalleira. Cruzaba polo medio do Padornelo, Hedroso, e Lubian hasta chegar a Vilavella. Os lados quedaban lugares como Acibeiros, Chaos e As Hedradas. Un pouco mais alonxados estaban pola marxe direita camiño de Vigo pola vella estrada Villacastin- Vigo; O axuntamento de Pías e Porto e na outra banda o de Hermisende.

 Como aquela carretera traceran-na con moitas curvas, os politicos do momento decidiran facer unha nova. Seguramente sen tantas curvas.Mais curvas, mais tuneles; eu que adoito ser mal pensado digo, con mais comisións para arreglar a financiación dos partidos e de paso a dos dirixentes (vale, a de alguns).

 Fixose unha variante nova. Polo avesedo, por onde xea mais, con pendentes fortes, así de paso aqueles que teñan a má sorte de ter un accidente, ó mellor xa deixan de dar a tabarra, a aqueles que eles mesmos voteran.

 De súpeto alguen decidiu facer unha autovia. Viña diñeiro pola “jeró” da comunidade económica europea (fixadevos no nome, e o que quere dicir).

 A naide se le ocorreu arranxar o que habia, sacando tráfico por as dúas xa existentes, millorando a vida dos veciños das aldeas e que as vias de comunicación serviran para eso: COMUNICARSE.

 En Val dos Marcos tamén vivian persoas. Eran aquelas que por idade ou porque non quixeron, quedaran a vivir alí.

 Había un amigo meu que non emigrera. Seguia vivindo, daquel xeito no que se vive nas aldeas olvidadas da man de deus e o que é peor, dos politicos.

 Arrincábale todolos dias o sustento a aquelas terras ácidas, cheas de urces, xestas, bituminosa e graníto, con demasiado puco espazo para sacarle a terra algo que mellorera a vida dos que quedaban.

 Cando se enterou que viña a Autovia por aqueles lares ficou todo ledo. Por fin terian o mesmo que en Barcelona coa sua Autopista a Mataró. Igual que os de Madrid polo Guadarrama.

 Por fin xa cheguera o futuro a Alta Xeabra. A partir daquela xa vivirian mellor, pous  xa o decia a TV: As comunicación son fundamentais para a sociedade.(Nunca decian para cual).

 O meu amigo, que nunca usera nada do estado, pous o camiño hasta Lubián era da Diputación (así él estaba) pensou que agora xa eran chegados os tempos de ir mellorando.

 A capital da provincia quedaba, quedaba,…¡carajo!, práticamente a mesma distancia e percorrer esa distancia levaba o mesmo tempo.

 Bueno pensou, polo menos hasta Mombuey, hai Autovia. O mellor poñen unha delegación de todo en Puebla de Sanabria e hasta alí é a carreiriña dun can.(Xá).

 En definitiva él estaba convencido de que a autovia ia ser unha boa cousa para él e os seus veciños.

 Púxose maliño,un día a sangue con colesterol prodúxole un infarto de miocardio. O infarto foi pouco considerado con él. Atizoule un día de inverno cunha nevada daquelas que contaba os vellos. Donde menos neve habia, habia medio metro.

 Saqueron-no o hospital nun helicóptero. Era moi urxente.

 Os tres días, meu amigo estreonou a autovia. A neve xa remitira. A autovia estaba expedita. Desde Lubián a Val dos Marcos pasábase, con dificultad,pero pasabase.

 Así e todo o coche mortuorio era un todo terreno.