VOLVEMOS AS ANDADAS

Este fin de semana p.pasado, estivemos en Val dos Marcos.
Inicialmente íbamos alí a preparar a Porteliña, sementar unas patatas e chícharos coa idea de non morrer de fame nos prÓximos meses. De todolos xeitos as intencións iniciais o fin trocanse en función do devir.
O domingo, despois de sementar na Porteliña o sábado, decidimos ir cos de Verdegaia, a facer un percorrido polo Tuela, desde a Moimenta hasta a Ponte, no Fixó.
Como o percorrido xa estaba marcado, quedeime coa gana de mostrarles o castro da Cigadonha na Moimenta e a Ponte Medieval recontruida sobre unha romana, tamén no término da Moimenta e sobre o Tuela.
Teño que decir agora, que, o nome do noso riu é TUELA hasta a vila portuguesa de Mirandela, donde empeza a chamarse Túa.Xurdiu por alí a pregunta.
Cheguémos a ponte onde comímos unha estupenda empanada, uns bos queixos de cabra e un estupendo viño acompañounos, gracias a xenerosidade da Miguel e Xusto.
Como non podia ser de outra maneira, pasei a visitar a morada da Bruxa da Veiga. Atopeina francamente preocupada.
Estas eran as súas inquedanzas: “ Estou moi preocupada polo futuro”.
Senteime a carón dela no cimo do meu prado da Veiga, enriba de unha torada de afreixo, que no seu dia fora cortada para facer eixes de carro, e o fuxir do tempo deixouno en eso: Unha torada xa medio podrida.
Díxome a bruxa, que nestes tempos xa casi non merecía a pena selo, pois naide deixaba de ir a misa para baixar a Veiga. Simplemente xa non hai misas. Parece ser que agora hai unha espécie de sucedáneo, no que calquera se pode achegar e decir calquera cousa. Decìa o meu amigo Carlos que os cregos deberian estar cabreados polo intrusismo, e que non hai dereito a que calquera poda interpretar o Novo Tetamento despous deles ter estudiado doce anos “latin”.Defende o negocio dun cuñado.
A bruxa dixo que a patir de agora non sabía como poderían os axuntamentos tirar cos cartos arrancando urces que pronto volven a sair.
Tampouco sabia como iban pagar a secretários, tecnicos desto e daquelo, despous de que o estado central non mande perras, e a comunidad económica europea tampouco.
Acabarianse a festas gratis, o día da cataña, o dia da neve e o dia da gran papada. ¿Qué fará agora a xente?.
Non se preocupe, dixenle eu, a partir de agora volveremos as festas de antes, viviremolas desde unha semana antes, faremolas cos nosos medios, e disfrutaremos delas a tope.De todos é sabido que o que non custa non gusta.
Xa verá como os chavalotes se quedan na festa, pois o mais probable é que a gasofa sexa un produto a usar solo en emerxencias gordas. Inda haberá algún politico que se de un garbeo en coche, pero será corrido a pedradas.
A bruxa tranquilizouse un pouco bufoume e desapareceu no Tuela na pescuda do ti Alexandre, que desde facía moito era o seu amigo.