PRIMEIRA CARTA DESDE O FUTURO

Hola, que tal?.
Oxe escribote despous de vir de Rochouso, onde estivemos arando nas leiras, fecendo a decrúa.
A Cachorra parece que xa empeza a acostumarse o xugo. Oxe arou sen dar ningún problema. Dicen que será unha das mellores vacas da comarca.
Un día destes colleremos os arreos da mula, porémoslos enriba e iremos a buscarte. Xa temos arreglado aquel cuarto que tanto te gustaba. Espero que te guste e estés comodo nel.
Un día destes pasados, entereime de que cando tu eras novo, desde aiqui, da aldea, a o lugar onde ti vives, habia unha cousa que se chamaba carretera, e que todos tiñais coches, como ese que hai na aira. Inda non entendo como podian camiñar eses bichos e andar vinte leguas nunha hora. Este que está na aira creo que non anda nin costa abaixo.
Tamén me dixeron que tíñais unha cousa que chamábais diñeiro, que non servia para nada, mais que todos andábais loucos por él.
Non entendo como alguén podia vir aiqui, e a cambio duns papeis, levarse os nosos tomates ou patacas.
Eso no era nada xusto nin intelixente, pois ¿acaso se pode comer ese papel?
Dicen que habia mais de dous tercios que comian o que o resto producia, a cambio deses papeles, que despois deron en deixalos por números nunhas contas corrientes, e que o fin acabou todo de ma maneira. Nunca entendín eso.
Menos mal que nos non vendéramos as leiras dos nosos antepasados.
Agora traballamos plantando e recollendo os nosos produtos que nos chegan ben, e despois do traballo, todalas tardes temos baile de gaiteiro nas airas.
Non te preocupes, dentro de catro ou cinco días imos a buscarte, e cando veñas, dixo o abó que abririamos unha nova pipa de viño das viñas de Vilares, xa verás que bon está.
Bueno deixote, pois chega a hora na que cortan a electricidade, e non poderia mandarte este correo electrónico que é o único que quedou sano da túa época.
Un grande abrazo, e xa veras que pronto disfrutarás da Natureza na beiras do Tuela.